یک طرف کارفرماست و طرف دیگر کارگر، مستاجر و اجیر. کارفرما مستاجر است و به هر دلیلی، توانایی پرورش و ساخت را ندارد. بارور نیست اما می تواند هزینه ی باروری را بپردازد. برای تملک، محتاج بستری مناسب و قابل اعتماد برای پرورش و کار است. کارگر اجیر اما بارور است. زیر فشار زندگی، حاضر است در ازای دریافت هزینه ای خودش را وقف پرورش خواست کارفرمای نابارور کند. موقتا پرورده ای را به دوش می کشد که ناچار روزی باید تحویلش دهد. یکی در کارش گره افتاده و دیگری به انتهای خط رسیده است. هر دو در پی هم می گردند. به هم نیاز دارند. یکی برای نیل به آرزو همکاری می کند و دیگری برای تحقق همان آرزو. هر دو توان بهره بردن از نیاز یکدیگر را دارند.